Abd-ul-Hamid-Bei, eigenlijk Ducouret, is een onvermoeide reiziger, die, in 1812 te Hüningen in den Elzas geboren, zich in 1834 naar het Oosten begaf en hier vele jaren doorbragt. Hij toog naar Egypte, trok langs de Nijl naar Abessinië en keerde langs de westelijke kusten der Roode zee naar Caïro terug.
Hier omhelsde hij de Mohammedaansche godsdienst, en deed, na het aannemen van een Oosterschen naam, een pelgrimstogt naar Mekka. Voorts reisde hij door een groot gedeelte van Arabië en bereikte in een ellendigen toestand het eiland Bourbon. In 1846 bezocht hij Perzië en keerde in 1847 naar Frankrijk terug. Hij kon echter niet rusten, maar begaf zich in 1849 naar Noord-Afrika, om zoo mogelijk van hier naar Timbokto door te dringen. Van dezen togt en ook van zijne overige reizen heeft hij beschrijvingen uitgegeven.
