Hieronder wordt verstaan een hoge kerkelijke vergadering, in het bijzonder bij de Protestantse kerken. Speciaal wordt bij synode gedacht aan het hoogste gezaghebbende lichaam in de Nederlands Hervormde kerk, dat ten minste eenmaal per jaar vergadert en bestaat uit 13 predikanten en 6 ouderlingen.
Ook in de Gereformeerde en in de Lutherse kerk wordt een synode gevormd, waarin op gezette tijden de afgevaardigde predikanten en ouderlingen bijeenkomen.
Uit de geschiedenis is vooral bekend de synode van Dordt (1618—’19), waar de felle strijd tussen de contra-remonstranten of Gomaristen en de remonstranten of Arminianen kerkrechtelijk werd gestreden en waar besloten werd tot de nieuwe vertaling van den Bijbel: de bekende Statenvertaling.
In de Rooms-Katholieke kerk bestaan ie. de diocesane Synode, samengesteld uit de geestelijken van het diocees onder leiding van den bisschop;—'2e. de provinciale Synode, Synode der bisschopen van een kerkprovincie onder presidium van den aartsbisschop; — 3e. de nationale Synode, gehouden door de aartsbisschoppen en bisschoppen van een land of natie, geleid door den primaat; — en 4e. de algemene Synode, waartoe alle aartsbisschoppen en bisschoppen ter wereld worden bijeengeroepen onder voorzitterschap van den Paus. Deze laatste Synode wordt echter reeds sinds eeuwen Concilie genoemd.
