is een papieren of metalen huls, gevuld met een ontplofbare stof, die bij ontsteking een grote hoeveelheid gas vormt, welke den vuurpijl een krachtige voorwaartse beweging geeft. Iedereen heeft wel eens gezien, hoe bij het afsteken van vuurwerk een vuurpijl sissend opsteeg, met een doffen knal ontplofte en een regen van vurige slangen of bontgekleurde kogels omlaag zond.
Soms bevat de huls een andere, iets kleinere, buis, die op zich zelf weer een vuurpijl is, zodat na enige seconden uit de vliegende raket een tweede afgeschoten kan worden, enz. Het is duidelijk, dat door de herhaalde ontploffingen de aanvankelijke snelheid belangrijk verhoogd wordt, zodat door raket-aandrijving grote hoogten kunnen worden bereikt.Men gebruikt de raketten of vuurpijlen dikwijls tot het geven van lichtsignalen of wel om een gestrand schip door middel van een lijn, die aan den vuurpijl verbonden is, met het strand te verbinden. Het gebruik in den oorlog is zeer oud; vermoedelijk hebben de Chinezen en later de Arabieren er zich in lang vervlogen tijden reeds van bediend. Al in de eerste helft der 12de eeuw gebruikte men ze in West-Europa vooral voor brandstichting in den oorlog.
In den laatsten tijd tracht men in de vliegkunst door achtereenvolgende ontploffingen van de raket een steeds toenemende snelheid tot het bereiken van grote hoogten te verkrijgen. Ook worden er pogingen gedaan, om automobielen en vaartuigen door het raket-systeem voort te bewegen.
