deensch dichter, geb. 28 Mei op het eiland Falster, studeerde te Kopenhagen, werd in 1822 lector en later waarnemend directeur der academie te Soröe, die in 1849 werd opgeheven, en overleed 24 Dec. 1862. Meest bekende werken: het heldendicht Waldemar de Store og hans Mand (3de uitg. 1847), de drama’s Renegaten (1838) en Salomons Ring (1839) en de romantischhistorische gedichten Dronning Margarete (1836) en Holger Danske (1837).
Vele zijner geestelijke liederen worden door de Denen hoog geschat. Zijn Samlede Skrifter verschenen in 4 afdeelingen: Samlede dramatiske Digte (6 dln., 2de uitg. 1853), Samlede historiske Digte og Romaner (12 dln., 1847—51), Samlede Eventyr and Fortdllninger (12 dln., —56), en Romanzer, Sange og Eventyrdigte (9 dln., 1845—64). Na I.’s dood gaf Galskjöt zijn autobiographie (Min Levnetsbog, Kopenh. 1862, en Tilbageblik paa mit Liv og min Forfattervirksomhed fra 1811—37, ald. 1863) in het licht.
