vierde letter van het alfabet, voorkomend in de vormen D, D, d en d.
D wordt in de chemie gebruikt als symbool voor de waterstofisotoop deuterium; in de fysica als symbool voor de eenheid debije; in de stromingsleer voor de darcey;
D in de fysica als symbool voor aanzwengeling en draaistoot, en voor elektrische fluxdichtheid ofwel elektrische verplaatsing (vroeger: verplaatsing, diëlektrische verschuiving genoemd); Di voor elektrische of diëlektrische polarisatie (i duidt intrinsiek aan); Di voor de diffusieconstante van i; DT voor thermische-diffusiecoëfficiënt;
d is het symbool voor dies (dag), in de wiskunde het teken voor differentiaal, als voorvoegsel voor eenheden voor deci (10−1); in de koolstofchemie voor dexter (voor optisch rechtsdraaiend atoom); met °d geeft de hardheid in graden duits aan; op recepten voor detur (er wordt gegeven); d wordt in de fysica gebruikt als symbool voor dikte en relatieve (massa)dichtheid; in de scheepsbouw voor holte (Eng.: depth), deplacement, diepgang (Eng.: draught); d½ in de kernfysica voor halveringsdikte.