Constantia

betekenis & definitie

Constantia - 1) de verpersoonlijking der standvastigheid, slechts op munten van keizer Claudius en zijne moeder Antonia. — 2) Flavia Julia C., dochter van keizer Constantius en Theodora, stiefzuster van Constantijn den Gr., in 313 met Licinius gehuwd aanhangster van Arius, bewerkte na de nederlaag haars gemaals in 324 den vrede met Constantijn, thans niet meer Augusta, maar invloedrijk bij haren broeder.— 3) C., oudste dochter van Constantijn den Gr., Augusta, gehuwd met haren neef Hannibalianus, in 337 weduwe, huwde 351 Caesar Gallus, dien zij tot allerlei gruwelen aanzette, stierf op weg naar Italië in Bithynië, begraven bij Rome aan de Via Nomentana. — 4) C., dochter van Constantius en Faustina, geb. eind 361 of begin 362, door Procopius beschermd in 365, in 374 gehuwd met keizer Gratianus, gest. 379.