(Sanskriet). Dit woord komt van moksh, dat “bevrij¬den”, “vrijmaken” betekent en is waarschijnlijk afgeleid van de wortel much, waarvan ook het woord mukti stamt.
De betekenis van dit woord is dat wanneer een geest, een monade, of een geestelijke essentie zover is geëvolueerd dat ze eerst een mens is geworden en innerlijk, van binnen, is vrijgemaakt, en van een mens een Planeetgeest of Dhyān-Chohan of Heer van Meditatie is geworden en nog hoger is gegaan om innerlijk een Brahman te worden en van een Brahman het Parabrahman van haar hiërarchie, ze dan, relatief gesproken, absoluut volmaakt is, vrij, verlost — volmaakt voor die grote tijdsperiode die voor ons door haar lange duur bijna een eeuwigheid lijkt en praktisch niet door het menselijk intellect te berekenen is. Dit nu is ook de werkelijke betekenis van het veel misbruikte woord “het Absolute” (zie aldaar), beperkt in vergelijking met dingen die nog onmetelijker, nog verhevener zijn, maar voor zover wij erover kunnen denken, “verlost” of “bevrijd” van de ketenen of banden van het stoffelijk bestaan. Iemand die aldus is “verlost” of “bevrijd” wordt een Jīvanmukta (zie aldaar) genoemd.
