Sŏlūtus

betekenis & definitie

p. adi.

I. eig.; losgemaakt, ontbonden, los, open, tunica, Quint., sinus, Quint.

II. overdr.,

a. in goede zin: ongehinderd, vrij, zelfstandig, solutus liberque animus, Cic., s. optio eligendi, Cic., si essent omnia mihi solutissima, als ik in alles geheel de vrije hand had, zelfstandig handelen kon, Cic., alqd habere in ipsis fructibus solutum, beschikbaar, Cic., solutus in paupertate, vrij van zorgen, Hor., liberi ad causas et soluti veniebant, vrij en onbevangen, Cic., m. ab b.v. a cupiditatibus, Cic., c. abl., ambitione, Hor., poenā, straffeloos, Tac., c. gen., operum, Hor., solutum est c. inf., het staat vrij, maxime solutum (straffeloos) fuit prodere de eo, Tac. | vrij van schulden en hypotheek, onbezwaard, praedia, Cic. | van de redenaar = bedreven, vloeiend, ad dicendum, Cic., in explicandis senterdiis, Cic. | van de rede = zonder versmaat, in proza, oratio, Cic.; in 't alg., in vrijere vorm, niet afgerond, vrij, verba, Cic.
b. in slechte zin: ongebonden, teugelloos, uitgelaten, praetura, Cic., dicta factaque, Tac. | onverschillig, achteloos, solutus et mollis in gestu, Cic., eo solutiore curā, des te zorgelozer, Liv. | weinig energiek, toegeeflijk, lenitas solutior Cic.