een vermaard Nederlandsch Portretschilder, zag het eerste leevenslicht in 's Graavenhage in den Jaare 1656. De eerste gronden der teekenkunst lelde hij onder het opzigt van den vermaarden WILLEM DOUDYNS.
Eenige jaaren genoot hij het onderwijs diens Kunstenaars, tot dat hij niet alleen in de Teekenkunst aanmerkelijke voorderingen verkreegen, maar ook de behandeling der Verwen zich eigen hadt gemaakt. Vervolgens begaf hij zich na Engeland om ’er nog eenigen tijd zijn voordeel te doen mee de onderrigtingen van den beroemden Pourtretschilder PIETER LELY. Van eere en voordeelgeevende gevolgen was voor WISSING deeze overtogt na Engeland. Want zo hoog steeg aldaar zijne vermaardheid, dat Koning JAKOBUS DE II, eerlang, hem tot zijnen eersten Hofschilder benoemde. Terwijl hij deezen post met roem bekleedde, zondt hem zijne Majesteit na 's Graavenhage, met oogmerk om zijne Dogter MARIA, gehuwd atn Prinse WILLEM DEN III, en dien Prins zelven, naar het leeven te schideren. Tot zeer groot genoegen van zijnen Koninklijken Meester volvoerde WESSING de opgeleide taak. Meer en meer steeg vervolgens zijne kunstvermaardheid, tot zo verre, dat hij, al gaande weg, voor den besten Portretschilder van zijnen tijd wierdt gehouden. ’Er is ’er, die meenen, dat de gewoone naijver der Engelschen tegen den roem van Uitlanders, in zijn geval, het doodlijk gevolg zou gehad hebben, dat door toegediend vergif zijn leeven wierdt verkort. Wat hier van zij, zeker gaat het, dat WISSING in den bloei zijns leevens wierdt weggerukt, nog naauwlijks den ouderdom van zevenëndertig Jaaren bereikt hebbende. Hij overleedt op een Landhuis des Graaven VAN ESSEX, op den tienden Februarij des Jaars 1687. ‘s Mans afbeelding, door J. SMIT geschraagt, gaat in prent uit. Men leest daar onder,
INMODICIS BREVIS EST AETAS.
dat is: Ongemeent vernuften leeven niet lang.
Zie HOUBRAKEN.
