S. ANNA, is de naam van eenen Herberg, ongeveer een half uur gaans buiten Nijmegen, op den weg na Graave.
Zo min van deezen, als van alle andere Herbergen, zouden wij geene melding manken, ware ’t niet om eene zonderlinge gebeurtenis, in den Jaare 1702, aldaar voorgevallen, ten tijde als de Franschen eenen aanslag op de Stad Nijmegen in den zin hadden: eene gebeurtenis, door welke de eerbaarheid eener Maagd, op eene gantsch bijzondere manier, gered wierdt. Een Bevelhebber der Vijandelijke Legermagt, in den gemelden Herberg zijnen intrek hebbende genomen, hadt, op de dogter van den huize, een wellustig oog laaten vallen. Meer dan eens hadt hij bij haar aanzoek gedaan, om zijner geilheid ten dienste te staan, doch telkens vrugteloos. In ’t einde besloot hij, dreigementen en geweld te baate te neemen, om haare kuischheid aan hem ten beste te geeven. Onder dit alles bezweek het ongelukkig Slagtoffer. Doch zo als hij gereed was, om zijnen vuilen lust te koelen, nam een Kanonkogel, uit de Stad geschooten, zijn eene been weg; ’t welk, eerlang, van het verlies van ’t leeven wierdt gevolgd. De geredde Maagd erkende, in dit voorval, de tusschenkomst der behoedende Voorzienigheid.
