de XIII Gouverneur Generaal van Neerlands Indie, geboortig te Emden, of, zo anderen zeggen , te Geuns, een Dorp in Oostfriesland. Wat 'er van zij; hij was een dier Helden, die hunnen Adeldom niet door het geboorteregt, maar door daden verkreegen hebben. Onbekend is het, wanneer en waar voor hij de eerste reize naar Oostindiën deed.
Waarschijnlijk zijn het zijne verdiensten, die hem voortgeholpen hebben, ’t Allereerst, dat men van hem gemeld vind, is met den tijtel van eerste Commies, en Lid van ’t Collegie van Commissarissen van Huwelijkszaaken, in het Jaar 1646 en 1647. In het Jaar 1652, werd hij in Gezantschap naar den Keizer van Java gezonden, waar bij hij verscheide voordeelen voor de Compagnie bedong. In de twee volgende Jaaren vind men hem gemeld als President van de Weeskamer, en in ’t laatste van die had hij eene reize gedaan naar Persie, in hoedanigheid van Commissaris. In het Jaar 1655 was hij Bevelhebber van de thuiskomende Vloot.
Kort daar na vertrok hij weder naar Indie, aan boord van ’t Schip de Oranje, in de waardigheid van Buitengewoonen Raad.Geduurende het leven van zijnen voorzaat, heeft hij zig op CeiIon, Cormandel en Malabaar beroemd gemaakt. Tweemaalen was hij Gouverneur van Ceilon, welke waardigheid naderhand zijn zoon RYCKLOF VAN GOENS de jonge bekleedde, na dat zijn vader, in het Jaar 1661, Ordinaris Raad van Indie was geworden. In het Jaar 1675 kreeg hij den post van Directeur Generaal, en werd, den 4 Januarij van het Jaar 1678, de opvolger van den Gouverneur J. MAATZUIKER.
In twee laatste posten heeft de Heer VAN GOENS niets verrigt, dat aanmerking verdient. DeGouvern.-Generaal, die zig, zedert het Jaar 1681, in een waggelenden staat van gezondheid bevond, verzogt en verkreeg zijn ontslag, nevens een treffelijk getuigschrift, waar bij de Heeren Bewindhebberen hun genoegen, over zijne dienden, aan de Compagnie beweezen, betuigden, laatende het aan zijne keuze, om na het Vaderland te vertrekken, of in den rang te blijven; hij vertrok den 25 November van het Jaar 1681, van Batavia, aan boord van ’t Schip ’t Land Schouwen, verzeld van zijne huisvrouw JOHANNA VAN OMMEREN, en kwam, in het Jaar 1682, behouden in Texel binnen. Hij stierf kort daar na, den 14 November van het Jaar 1682, te Amsteld am, en werd in ‘s Hage begraaven. Hij liet drie zoonen na, die allen aanzienlijke Ampten, in de Indiën bekleed hebben.
Zie VALENTYN, Historische Reizen.
