broeder van WILLEM, begaf zig naar Parijs, om ’er, van LAMBINUS, de uitlegging van ARISTOTELES te hooren. Daar zijnde, verkeerde hij met P.
DANIËL., GISIANUS en L. CARION. Na zijne wederkomst te Utrecht, geraakte hij in de Regeering, en bekleedde den eenen aanzienlijken post na den anderen. In hoogen ouderdom werd hem het land ontzegd, en zijne goederen ontnomen. Eerst begaf hij zig naar Antwerpen, en vandaar naar Franeker, alwaar hij, in het jaar zestien honderd zeventien, gestorven is, nalaatende den roem, van in de Latijnsche Schrijvers zeer ervaren geweest te zijn: zo als zijne schriften ook nog getuigen.Zie Oudheden van Utrecht, I. Deel, p. 569.
