heeft in de Nederlandsche Geschiedenissen eenen naam gemaakt, door zijne onderhandeling met den Graaf VAN RENNENBERG. Omtrent het jaar 1580, en zelfs vroeger, had men reeds eenig vermoeden, dat de Graaf, uit zucht voor den Roomschen Godsdienst, of uit andere inzichten, mogelijk de Spaansche zijde zou omhelzen.
Het zij nu dat de Spanjaarden hiervan door hem zelven, of door anderen, onderricht waren, dit is zeker, dat de Hertog VAN TERRANOVA zig van BAILLY bediende, om RENNENBERG tot den afval overtehaalen, en de voorwaarden, waarop hij zulks verrichten zou, te bepaalen. Het schijnt mij toe, dat RENNENBERG, in den beginne, voor zig en de zijnen, te veel heeft willen bedingen; ten minsten de onderhandelingen moeten voor een wijl afgebroken geweest zijn: want de Graaf tekende, gelijk men weet, de Unie van Utrecht, en bragt Groningen aan der Staaten zijde: zo dat men alle reden had, RENNENBERG als een waar voorstander der Vrijheid aan te merken. Doch het blijkt dat hij, in de maand Januarij des jaars 1580, de onderhandeling met BAILLIJ weder heeft aangevangen. RENNENBERG had, onder zijne Raaden, zekeren POPKE UFKENS, een Man, die den Staat getrouw was; deeze werd, door KORNPUT, gewaarschuwd op zijne hoede te zijn; hier door werden de Friezen achterdochtig. Zeer duidelijk ontdekten zij het verraad, toen zij BAILLIJ in handen gekreegen hebbende, bij hem eenige onbeschreevene papieren vonden, die met de hand van den Graaf ondertekend waren. Van deeze bedienden zij zig; doende BAILLIJ, op een van dezelven, de overlevering van het Slot te Harlingen schrijven; deeze overgaaf geschiedde op den 5den Februarij 1580. Hoe hierdoor verder gelegenheid gevonden was, om het verraad van RENNENBERG te ontdekken, zal men op zijn Art. zien.
Zie BOR, Authentike Stukken, II. Deel, bl. 3, 5, 10, 11 en 12.
