De strijdwagen is naar alle waarschijnlijkheid het oudste wielvoertuig ter wereld. Hij werd ongeveer 4000 jaar voor Chr. geconstrueerd in Klein-Azië.
De eerste strijdwagens hadden twee wielen, werden getrokken door twee of door vier paarden en waren aan de achterzijde open. De berijder stond rechtop in zijn voertuig en mende op die wijze zijn paarden.Toen Egypte 2100 jaar voor Chr. werd aangevallen door Aziatische stammen hadden de Egyptische legers weinig kans. Te voet moesten ze de strijd aanbinden met tegenstanders die op snelle strijdwagens op het slagveld verschenen en de Egyptische infanterie snel onder de voet liepen. Vijf eeuwen later slaagden de Egyptenaren erin de bezetters te verdrijven. Sinds die tijd echter maakte ook het Egyptische leger gebruik van strijdwagens. Grieken en Romeinen gebruikten de strijdwagen vooral voor het houden van wedstrijden. Aan hun wagenrennen werd deelgenomen door tweespannen en vierspannen. De wedstrijden waren vaak zo ruw, dat bij elke race verscheidene wagenmenners het leven verloren.
Grieken en Romeinen geloofden dat ook hun goden op strijdwagens reden. De zon zagen ze als een god, die iedere dag in een vurige strijdwagen langs de hemel reed.
Moderne ‘strijdwagens’ hebben weinig meer gemeen met de bespannen tweewielers uit de Oudheid. Onze tanks en pantserwagens worden aangedreven door een eigen motor; hebben een bemanning van twee tot vijf koppen; rijden dikwijls op rupsbanden en zijn bewapend met mitrailleurs of met een kanon dat in een draaibare toren is gemonteerd. De modernste ontwikkeling op dit gebied is de rakettank, die in plaats van kogels raketten afvuurt.
Tanks en pantserwagens, die voor het eerst werden gebruikt in de Eerste Wereldoorlog, hebben een uiterst belangrijke rol gespeeld in de Tweede Wereldoorlog.