In de eerste eeuw na de ontdekking van de Nieuwe Wereld door Columbus slaagden de Spanjaarden erin niet alleen Mexico, maar ook een groot deel van Zuid-Amerika te veroveren. De veroveraars waren vooral geïnteresseerd in het goud van de nieuwe gebieden en namen dan ook zonder enige wroeging bezit van de rijke goudvoorraden van de Indiaanse vorsten.
De Spaanse gouddorst was daarmee echter nog niet gelest. De avonturiers ontdekten, dat ze goud konden winnen uit het zand van sommige Zuidamerikaanse rivieren. Tegelijk met het goud vonden de goudzoekers ook kleine klompjes van een vreemd, grijskleurig metaal. Daarvoor hadden ze echter geen belangstelling en ze deden dan ook weinig moeite het te verzamelen. Geen van hen immers kon vermoeden, dat dit onbekende metaal veel zeldzamer was dan goud en eens aanzienlijk meer waard zou worden.Bijna 200 jaar lang bleef het grijze metaal zonder naam. Pas toen kwam het voor het eerst naar Europa en kreeg het de naam ‘platina’: een Spaans woord, dat ‘klein zilver’ betekent. Tegenwoordig wordt platina wel eens ‘de koning der metalen’ genoemd.
Enkele van zijn eigenschappen: het is gemakkelijk te bewerken; het roest niet; het is onaantastbaar voor zuren; het kan zeer hoge temperaturen doorstaan en het is erg sterk. Die laatste eigenschap maakt het bijvoorbeeld mogelijk platina uit te rekken tot draden, die onvoorstelbaar dun zijn. Er is zelfs platinadraad, dat zo fijn is, dat er 25.000 van ineengedraaid moeten worden om een streng te krijgen ter dikte van een mensenhaar!
Veel platina wordt tegenwoordig verwerkt tot juwelen. Grote hoeveelheden van dit metaal worden echter ook gebruikt in radio- en tv-ontvangers, in röntgenapparatuur, in vliegtuigbougies, in speciale lampen, in smeltkroezen voor glas en gesteente en in machines voor het spinnen van nylon, rayonvezels en glasdraad. Tandartsen gebruiken platina voor het vullen van kiezen; chirurgen voor het bijeenhouden van gebroken beenderen.
De Verenigde Staten zijn de grootste gebruikers van platina. Dit land moet zijn platinabehoefte echter voornamelijk dekken door import uit Zuid-Afrika en uit andere platinaproducerende landen. Hiertoe behoren enkele landen in Zuid-Amerika en verder vooral ook Canada en de Sowjet-Unie.