(niet in de Bijbel genoemd) is een eiland in de Nijl bij Assoean, dat in de Bijbel Syene heet. Op dit eiland lag de gelijknamige stad.
In de 6e en 5e eeuw v. C. was hier een Joodse kolonie met een tempel, gelijk blijkt uit de papyri, welke hier in Aramees schrift en taal 1906—1908 gevonden zijn. Het was een militaire Joden-kolonie. De ellendige maatschappelijke toestanden in de halve eeuw vóór Jeruzalems val heeft menigeen in Juda genoopt een bestaan elders te zoeken en b.v.als soldaat in het Egyptische leger dienst te nemen. De voornaamste van deze soldatenkolonies in Egypte was die te Jeb-Syene of E. Daar was een heiligdom gewijd aan Jahwe. De kolonie ging omstreeks 404 te niet, omdat Perzië zijn invloed verloor; dan gaat het Egyptische nationaliteitsgevoel sterker spreken en het heiligdom wordt verwoest.
