Wat is de betekenis van Punctum?

(Lat.), eig.: punt, stip; — vandaar als tw., gedaan ! genoeg ! uit! basta ! : en daarmee punctum !

[Lat.] I zn punt, stip; II tw klaar!, afgelopen!, uit!, basta!

punt; bastal

genoeg, basta.

Lat. voor punt of drukpunt, enige bepaalde plaats op of in het lichaam.

(Lat.; = prik, punt; púngere = prikken). Punt. Punctum próximum = nabijheidspunt (Lat. próximus = zeer nabij, naaste). Punctum remótum =vertepunt (Lat. remótus = verwijderd, afgelegen; = part. perf. v. removére = verwijderen; < → re(1). + movére = bewegen).

i, n. 1. steek, parvae volucris, van een mug, Phaedr. 2. punt, stip, en wel: in het schrift, vand. meton. = onderdeel, zinnetje; bij het dobbelen, = oog, punt; in de comitiën, als teken van een verkregen stem naast de naam van de candidaat gezet, vand. meton. = stem, quot in ea tribu puncta tuleris, Cic., en vand. overdr. = bijva...

punt; punctum proximum, nabij punt; punctum remotum, verre-punt.

(Lat.) o. 1 stip, punt; 2 bepaald deel, afdeling v. e. geschrift; 3 onderwerp v. e. rede; 4 eenvoudige noot i. d. Gregoriaanse muziek; 5 het is nu genoeg, het is uit; ~ saliëns, (Lat.) in t oog springend punt, kernpunt, het beslissende.