Wat is de betekenis van opzet?

I. m. (-ten), 1. wat overeind gezet wordt of dient om iets hoger te maken of in de hoogte te houden; inz. op een vuurwapen: de opzet dient om in verband met de vizierkorrel de juiste richthoek te verkrijgen waaronder op een bepaalde afstand dient gevuurd te worden; 2. opzetteugel; 3. het op touw zetten van iets, of de wijze waarop dit geschiedt: h...

opzet - zelfstandig naamwoord uitspraak: op-zet 1. voorlopig ontwerp van iets ♢ de opzet van het verhaal is niet goed 2. bewuste bedoeling ♢ hij heeft met opzet de vaas gebroken Zelfs...

Omdat een paard, als het bij het lopen zijn voorbeen van de grond zal optillen, eerst de achterkant van de hoef omhoog brengt en daarna pas de toon, brengt men aan de. voorijzers een o. aan. Dit is een ombuiging naar boven in de toon van het ijzer. Men doet dit om het over de toon rollen te bevorderen, voorn. met de bedoeling om het raken van de vo...

1. s., opset. 2. s.n., moedwil(le); met —, mei sin mei opset sin, wille(ns)moeds, moedwillich, wittens en mienens.

de wil om door een bepaalde handeling een bepaald gevolg in het leven te roepen. Strafrechtelijk is O. van belang door de onderscheiding van misdrijven in doleuse (opzettelijk begane) en culpose (door schuld veroorzaakte) delicten. Op doleuse delicten is het maximum der hoofdstraffen aanzienlijk hoger gesteld dan op culpose.

In het strafrecht onderscheidt men de opzettelijke van de culpoze delicten; in de eerstgenoemde is opzet element van het strafbaar feit, in de laatstgenoemde de schuld (in enge zin). De wet drukt dit element opzet uit door de woorden opzettelijk, willens en wetens, wetende dat, met het oogmerk. Op de elementen van het strafbaar feit, die taalkundig...

zie: Aanbesteding.

I. m. opzetten (1 naam van zaken of toestellen; 2 het op touw zetten van iets, de wijze waarop dit geschiedt): 1. de koperen strik komt op een opzetje te staan, dienende om iets hoger te maken of in de hoogte te houden; de opzet of opzetteugel, teugel, die dient om het hoofd van het paard overeind te houden; een opzet of ontbijtservies; 2. de opze...

(Lat.: dolus) (Ned. recht). O. heeft hij, die wetens en willens handelt. Het willen veronderstelt het weten. O. is niet alleen aanwezig, als de dader de persoonlijke bedoeling had datgene, waarop o. gericht is (bijv. den dood van een slachtoffer), te bereiken, maar ook als hij liever datzelfde had willen vermijden, doch tevens verwachtte, dat het b...