Wat is de betekenis van classicus?

m. (...ci), beoefenaar van —, student in de klassieke talen.

classicus - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) een beoefenaar van de klassieke talen ♢ De classicus had veel kennis van puntdichten in het Latijn. Woordherkomst net als klassiek afgeleid via Frans classique van Latijn classis met het achtervoegsel -icus Verwante begrippen...

iem. die onderlegd is in de klassieke letteren.

beoefenaar van klassieke talen

Classicus - Persoon, belast met het geven van het trompet- of hoornsignaal (classicum). Dit signaal werd ook gegeven om de comitia centuriata samen te roepen.

het leger betreffend 1. zowel de land- als de zeemacht betreffend, slechts s u b s t. classĭcum, i, n. het teken met de trompet, het signaal, classicum canere, het signaal geven, Caes., classicum canit, het signaal klinkt, Liv.; meton., krijgstrompet. 2. in ’t bijz., de vloot betreffend, vloot-, zee-. | s u b s t., classĭci, ōr...

Classicus - ➝Julius Classicus.

('klassikus) m. (...ci) [Lat.] student in of beoefenaar van de klassieke talen.

Classicus (Julius), een aanvoerder der Trevieren, was een strijdmakker van Civilis in den bevrijdings-oorlog der Galliërs tegen de Romeinsche heerschappij. Hij genoot door afkomst, rijkdom en dapperheid een groot aanzien bij zijn stam. Hij streed aanvankelijk vóór Vitellius tegen de volgelingen van Otho, en later onder Hordeonius tegen de partij va...