Wat is de betekenis van Benedictus?

Lat. 'de gezegende'. De naam kan ontleend zijn aan verschillende Latijnse Bijbelteksten, bijvoorbeeld: 'Benedictus qui venit in nomine Domini', 'gezegend is hij die komt in de naam des Heren' (Matteüs, 21,9). De bekendste heilige van deze naam is Benedictus van Nursia, geboren in Umbrië in Italië 480 à 490. Hij is de stichter van de benedictijner o...

benedíctus (-a, -um), - van Lat. benedicĕre [van bene, goed (bijw.); dicĕre, zeggen, spreken], zegenen: gezegend.

(= gezegend), beginwoord: 1. van het gebed (het tweede gedeelte van den → Sanctus), dat door den priester onmiddellijk na den Sanctus gezegd, door de zangers meestal na de → consecratie gezongen wordt; 2. van den lofzang van Zacharias (Lucas 1, 68—79), deel van het → breviergebed.

m Lat. 'de gezegende’. De naam kan ontleend zijn aan verschillende Lat. bijbelteksten, bijv.: 'Benedictus qui venit in nomine Domini', ‘gezegend is hij die komt in de naam des Heren’ (Matteüs, 21,9). De bekendste heilige van deze naam is Benedictus van Nursia, geb. in Umbrië in lt. 480 à 490. Hij is...

is het eerste woord van de lofzang die Zacharias zong bij de geboorte van de H. Joannes de Doper. Zij vormt een vast gedeelte van de Lauden en wordt dan voorafgegaan en gevolgd door de Benedictus-antifoon. Ook bij andere liturgische plechtigheden, o.a. bij kerkwijding en begrafenis, wordt zij gebezigd (Luc.1i : 68-79).

(Lat.) o. R.K. gezegend, gedeelte der Mis waarbij gezongen wordt: Benedictus.

(Lat.: gezegend) is het eerste woord van de lofzang van Zacharias (Luc. I 68-79) die bij de Lauden (een deel van de Kerkelijke getijden), en van de lofzang der drie jongelingen in de vuuroven (Dan. III, 52), die in de Mis op de Quatertemperdagen, behalve die van Pinksteren, wordt gezongen.

onderdeel van het Sanctus uit de Mis.

(Lat.), o. R.K. gezegend gedeelte der Mis.