Ingeburgerde term; juister ware kentaxon. Vroeger aangeduid als karakteristieke soort.
Nominale definitie: plantensoort met trouwgraad 5,4 of 3. Inhoudsdefinitie: soort, die in een bepaald plantengezelschap meer voorkomt dan in alle andere gezelschappen van het betreffende onderzoekingsgebied. Dit meer slaat in de eerste plaats op de presentie,maar tevens op abundantie, dominantie, sociabiliteit en vitaliteit.Voor de bepaling bestaat een schema. Aangezien echter de arealen van een soort en van een associatie (een plantengezelschap met k.) zelden samenvallen, kan een soort in een deel van haar areaal k. zijn van een bepaalde associatie en elders niet; ook kan zij in een deel van haar areaal k. zijn van de ene, in een ander deel van de andere associatie, enz. Men onderscheidt dan ook absolute, algemene, regionale en locale k., welke termen evenwel door verschillende auteurs niet geheel gelijk gedefinieerd worden. De meeste aanbeveling verdient de duidelijke, alle mogelijkheden omvattende indeling van MEYER DREES (1951). Deze spreekt van regionale k., indien een soort als k. beschouwd mag worden in het gehele gebied, dat soort en associatie gemeenschappelijk hebben ; anders van locale kensoort.