Volgens Luc. 2,41-52 blijft de twaalfjarige Jezus, na een bezoek van zijn ouders aan Jeruzalem ter gelegenheid van het paasfeest, in de tempel achter om daar met de schriftgeleerden te discussiëren. Pas na lang zoeken vinden zijn ouders hem terug. Op hun verwijten antwoordt Jezus: ‘Wist ge dan niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’ .
Dit is een bevestiging van Joh. 1,14: ‘Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond’. De iconen tonen Christus op een verhoogde stoel terwijl hij de schriftgeleerden onderricht of in levendig gesprek met hen is gewikkeld. Het schildershandboek zegt over de schriftgeleerden en Farizeeën: ‘Ze kijken elkaar aan en zijn getroffen’. Het motief van de twaalfjarige Jezus in de tempel verschijnt in de vroegchristelijke kunst in de vierde eeuw. Binnen het kerkelijk jaar behoort deze icoon tot de feestafbeeldingen van ‘Middenpinksteren’, dat op een woensdag tussen Pasen en Pinksteren wordt gevierd. De evangelielezing van die dag heeft echter betrekking op de volwassen Christus, die toen het Loofhuttenfeest ‘voor de helft voorbij was’, in de tempel een heftige discussie aanging met de schriftgeleerden. Op grond daarvan wordt Christus, zij het minder vaak, met een baard afgebeeld.
