In 405 verplaatste keizer Honorius zijn hof van Milaan naar Ravenna. Vanaf dat moment was Ravenna het centrum van een ineenstortend rijk, waaromheen van alle kanten Germaanse volksstammen opdrongen.
Tijdens de heerschappij van de Westgoten (Theodoric) bleef Ravenna de hoofdstad. Vervolgens bezette Justinianus de stad en daarna werd het veroverd door de Longobarden. Onder Justinianus was Ravenna het centrum van de Byzantijnse macht in Italië.
De mooiste kunst uit de Gouden Eeuw van Justinianus is hier te zien en niet in Constantinopel, waar veel is verwoest. De mozaïeken van Ravenna zijn gemaakt in een periode van ongeveer 140 jaar, van de vijfde eeuw tot kort na het midden van de zesde. Dit is het gouden tijdperk van de vroegchristelijke kunst. Ravenna is wat vroegchristelijke mozaïeken betreft de rijkste stad ter wereld. De kunstenaars werkten in twee stijlen: de hellenistisch- Romeinse en de Byzantijnse.
