De Parijse Psalter is het beroemdste Byzantijnse boek der psalmen, geïnspireerd op de klassieke kunst. Het stamt uit de tiende eeuw, een periode die bekend staat onder de naam Macedonische renaissance.
In het begin van het boek zien we de jonge David als musicerende herder: als een Orpheus, omringd door verschillende dieren. Het tafereel ademt een klassieke schoonheid, niet allen in de figuur van David, maar ook in de overige figuren. Deze afbeelding is de eerste van een reeks van 14 uit het Parijse psalterium. De bekoorlijke, pastorale schilderingen in het psalter getuigen van de wederopleving van de klassieke antieke kunsttraditie ten tijde van de Macedonische heersers.
