Melismos (gr. het verdeelde) is het rituele breken van het brood voor de Communie. In de icoonkunst is het (vanaf de dertiende eeuw) de representatie van Christus als naakt kind op een pateen. Het is een symbool van de eucharistie dat herinnert aan het offer van Christus. Daarom komt de melismos als afbeelding dikwijls voor in de apsis van kerken, waar het altaar is gevestigd.
Een andere representatie is die van Johannes de Voorloper die een schaal draagt met daarin het Christuskind als het Lam Gods. De tekstrol die hij in zijn hand houdt, verklaart de melismos: ‘Zie het Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld. Voorwaar, het rijk der hemelen is nabij en de bijl ligt reeds aan de wortel van de boom’.
