Goud is de kleur der kleuren. In de Byzantijnse ikonografie was goud zeer geliefd, het werd overvloedig gebruikt ter bekleding van de achtergrond of om volume aan te brengen op kleding door ragdunne lijntjes (assist, zie aldaar).
Goud is een metafoor van het licht. Goud bestaat niet als natuurlijke kleur en heeft dus de betekenis van ‘niet geschapen licht’, het eeuwige licht dat het schepsel omhult, transfigureert en daarmee deelnemer maakt aan het paradijs. De aanwezigheid van goud is een teken van het goddelijke. Goud heeft bovendien de eigenschap te ‘verblinden’; het ruimtelijke perspectief wordt erdoor verhuld. Het wordt onmogelijk voor het oog om de ruimte te doordringen. Goud symboliseert het vuur van het gebed en het hemelse Jeruzalem.
