Een basilica (gr. koningshal) is in de klassieke oudheid een overdekte, meestal rechthoekige ruimte, met soms een apsis en doorgaans binnen van zuilen voorzien. De basilica is meestal in drie schepen verdeeld met een verhoogd middenschip, waarin vensters. Een basilica zonder bovenvensters heet een pseudo-basilica. Het christendom nam later de basilica over als grondvorm voor de kerkbouw.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
