Het woord ‘vernederlandst’ wordt door de autochtonen vrijwel altijd positief bedoeld. Het betekent dat de nieuweling ‘normaal’ doet, net zoals ‘wij’, de meerderheid. De uitspraak, de zinsbouw, het gedrag, ‘we’ vinden dan alles normaal.
Voor migranten heeft het woord vaak een nare bijsmaak. Iemand kan zich een moderne Somaliër voelen, door ‘vernederlandst’ wordt hij door Nederlanders geannexeerd: zijn gedrag is niet meer van hem. Het nieuw verworven gedrag wordt als het ware van hem afgenomen.
Nazmiye Oral schrijft in een column: In Nederland is elke verandering besmet met het label verwestersing. Elk stukje vrijheid betekent op zijn slechtst verraad van de eigen traditie en het inleveren van de identiteit van de groep waar men uit voortkomt. …
Het recht om over je eigen lot te beschikken, zegt ze even later… is een universele menselijke behoefte die door niemand kan worden geclaimd. Het is niet westers, het is humaan.
