Triatlonstuur; speciaal ligstuur van een racefiets, met vooruitwijzende, kronkelende stuureinden, vooral gebruikt door tijdrijders. De houding laat toe nog dichter bij het frame te zitten, en dat biedt in een tijdrit veel voordeel. Amerikaanse triatlonatleten waren de eersten die met een dergelijk stuur reden. Het werd vooral ontworpen om de atleten uit te laten rusten van een bij het zwemmen geleverde inspanning. Het idee voor een dergelijk stuur kwam van ex-wereldkampioen Dave Scott. Sedert Greg LeMond er een huzarenstukje mee uitvoerde in de Tour en daarmee wees op de aërodynamische voordelen van zo’n stuur, wordt het veelvuldig gebruikt door tijdrijders.
Wel is het moeilijker remmen met een dergelijk stuur, zeker in bochten. Dan is een ossenkopstuur aan te raden. De term ‘spaghettistuur’ werd bedacht door de Belgische journalist Carl Huybrechts.
Sedert het huzarenstukje van Greg LeMond in de afsluitende tijdrit van de Ronde van Frankrijk, is de vraag naar spaghetti-sturen sterk toegenomen. (De Morgen, 27/07/1989)
Of het nu de door hem vijf jaar geleden geïntroduceerde ‘pothelm’ is, de stuurbeugel, het ‘spaghettistuur’, zijn kwetsbare gezondheid of het abces tussen zijn benen, LeMond zal nooit nalaten de concurrentie te bestoken met staaltjes van psychologische oorlogsvoering. Maar dat is juist zijn kracht. (NRC Handelsblad, 04/07/1991)
