Gepubliceerd op 26-09-2017

Ulpianus, Domitius

betekenis & definitie

Ulpianus, Domitius - Romeins rechtsgeleerde (2e-3e eeuw n.C.), afkomstig uit Tyros. Te Rome was hij de grote rechtsgeleerde, leerling en assistent van Aemilius Papinianus, onder keizer Caracalla (212-217 n.C.). Enkele jaren later werd hij de praefectus praetorio, commandant van de praetoriaanse garde en eerste raadsman van de jonge keizer Alexander Severus. In 228 n.C. vermoordden de leden van de garde hem in het keizerlijk paleis. Hij was een zeer produktief schrijver op juridisch gebied en leverde als zodanig heel wat commentaar op de wetten en edicten, waarvan veel is opgenomen in de Digestae van het Corpus luris Civilis van keizer Iustinianus. Hij schreef 81 boeken commentaar op de praetoriaanse edicten en 51 boeken commentaar op de boeken van Burgerlijk Recht van Masurius Sabinus, een jurist onder keizer Tiberius tot Nero; daarin behandelde hij de volledige rechtswetenschap.