Scipionenkring - Kring met als doel de verspreiding van de Griekse cultuur. Niettegenstaande het verzet van de traditionele kringen (die in 161 v.C. een senaatsbesluit afdwongen, waarbij filosofen en retoren met een te sterke hang naar de ‘Griekse verlichting’ uit Rome werden verbannen), was de drang naar de op Griekse leest geschoeide cultuur bij de jongeren uit vooraanstaande aristocratische kringen zo groot dat de overwinning van de Griekse cultuur in Rome niet meer tegen te houden was. Reeds in 155 v.C. konden enkele Griekse filosofen in het openbaar lesgeven. Enkele jaren later waren het retoren, die met Griekse leerboeken in de hand die zelfde jeugd de kunst van de welsprekendheid bij brachten.
Een van de beroemdste jongerenkringen, die als de promotor van de verspreiding van de Griekse cultuur in Rome bekendheid heeft verworven, is de kring van de Scipiones. Deze familie trok kunstenaars en letterkundigen aan en zorgde voor de verspreiding van hun werk. De grootste bijdrage werd geleverd door P.C. Scipio Aemilianus. Hij was de vriend van zijn leraar Polybios, de historicus. Andere leden van deze kring waren: Gaius Laelius, strijdmakker en vriend van Scipio, de dichter Q. Ennius, de komediedichter P. Terentius Afer, de Griekse filosoof Panaitios, die de Stoa vertegenwoordigde, en de ‘schepper’ van de Romeinse satura, C. Lucilius. Polybios heeft zijn vriend als een prachtkerel afgeschilderd en dit beeld is voor het nageslacht bewaard gebleven. Ook Cicero zette op zijn beurt de traditie voort en huldigde Scipio Aemilianus in zijn De Amicitia en de Somnium Scipionis.
