Gepubliceerd op 21-09-2017

Regiones

betekenis & definitie

Regiones - Bestuurseenheden. Met regiones werden aangeduid de wijken van Rome zowel als de administratieve eenheden van Italië.

De 265 vici of wijken waarin Rome was verdeeld (zie Vicus, Tribus) van vóór keizer Augustus, die onder leiding van een magister vici stonden en waar de compitalia werden gehouden, werden door zijn hervorming in 7 v.C. opnieuw ingedeeld in 14 regiones of districten, die een administratieve eenheid vormden. Van Augustus tot Hadrianus werden zij bestuurd door aediles (soms tribunus plebis of praetor), bijgestaan door vier magistri vicorum en een aantal ministri of staatsslaven. Van Hadrianus tot Alexander Severus werden zij bestuurd door twee curatores (bijgestaan door dezelfde helpers), die behoorden tot de praefectus vigilum. Sedert Alexander Severus had iedere Regio een praefectus. Waarschijnlijk moesten deze curatores toen zorgen voor de reinigingsdienst, de waterleiding en in zekere mate ook voor de toldienst. Op deze indeling berustte eveneens de organisatie van de brandweer; er was één brandweerkazerne voor twee regiones.

De 14 regiones van Rome na de hervorming van Augustus waren: I. Porta Capena, II. Caelimons, III. Isis et Sarapis, IV. Templum Pacis, V. Esqui liae, VI. Alta Sernita, VII. Via Lata, VIII. Forum Romanum, IX. Campus Martius, X. Palatium, XI. Circus Maximus, XII. Piscena Publica, XIII. Aventinus, XIV. Trans Tiberim.

Wat betreft de administratieve indeling van Italië: vanaf de Gracchen tot Augustus reikte het gebied van Italië tot aan de Rubico, even ten noorden van Ariminium in de ager Gallicus (aan de oostkant) en tot Luca en Luna, ten noorden van Pisa (aan de westkant). I. Caesar, die al de bewoners van de Povlakte het burgerrecht schonk, betrok dit gebied eveneens bij Italië. Augustus ging nog verder en liet Italië reiken tot het noorden van het schiereiland Histria en dit laatste inbegrepen, in het noorden de St.-Gotthardberg en in het westen de Alpes Poeninae, Graiae en Cottiae tot Nicaea. Augustus deelde dit nieuwe Italië in 11 regiones in, nl.: I. Campania en Latium, II. Apulia en Calabria, III. Lucania en Bruttium, IV. Samnium, V. Picenum, VI. Umbria, VII. Etruria, VIII. Aemilia, IX. Liguria, X. Venetia en Histria, XI. Gallia Transpadana. Later werd het eiland Sicilia als Xlle regio beschouwd. Onder Diocletianus werd het hele rijk ingedeeld in provinciën en gegroepeerd in 3 dioecesen.

Het gebied van Italië vormde toen de Praefectura Italia. De reorganisatie werd voltooid door Constantinus Magnus. Sedertdien vormde Italië samen met Illyrië en Africa de Praefectura Centralis.