Propertius, Sextus - Romeins schrijver (ca. 48-15 v.C.). Hij werd waarschijnlijk te Asisium in Umbrië geboren en stierf waarschijnlijk in Rome. Zijn vader verloor het landelijk bezit door inbeslagneming door de veteranen van Octavianus in 41 v.C., na de slag bij Philippi. De jonge Propertius kwam naar Rome voor zijn studie en opvoeding in de richting van de rechtspraktijk. Maar hij voelde zich meer aangetrokken tot de lichte muze en de frivole liefde.
In 27-26 v.C. publiceerde hij de eerste van 4 boeken Elegieën, die op zijn naam staan. Hiermee trok hij de aandacht van Maecenas, die hem in zijn kring van beschermelingen opnam. De twee volgende boeken met elegieën maakten hem beroemd, ook buiten die kring. Alleen Horatius vond dat hij in te overdreven mate de Alexandrijnse dichter Kallimachos naaapte. Het belangrijkste onderwerp uit deze dichtbundel was zijn gepassioneerde liefde voor Cynthia, van wie men niet zeker weet of zij courtisane, dan wel een vrijgeborene van goeden huize was. In dit laatste geval was haar ware naam Hostia.
In het vierde boek bracht hij meer nationale elegieën, onderwerpen geput uit de vroegste geschiedenis van Rome, waarschijnlijk op verzoek van Maecenas en Augustus. Dit boek eindigt met het bekende gedicht Cornelia, stiefdochter van Augustus, waarin deze in een droom haar man-weduwnaar bezoekt om hem over haar dood te troosten.
In sommige van zijn elegieën wendt hij zich ook tot bekende vrienden of spreekt hij over eigentijdse gebeurtenissen.
Het werk van Propertius is overladen met mythologische versieringen en is te veel bewerkt, licht artificieel in vergelijking met dat van zijn tijdgenoot Tibullus, met wie hij nochtans de eer deelt Rome’s grootste elegieëndichter te zijn. Doch in sommige elegieën geïnspireerd door Cynthia, is hij toch ook oorspronkelijk en weet hij door terugkerende vlagen van melancholie, getormenteerde liefdespassie of vernedering door de hartstochtelijk geliefde, zeer persoonlijke klanken te laten horen.
