Gepubliceerd op 21-09-2017

Poletai

betekenis & definitie

Poletai - Openbare verkopers of deurwaarders in Athene. Ze vormden een college van tien leden, één per phyle en hadden een eigen ambtslokaal, het poleuterion. In hun bevoegdheid lag de aanbesteding van de belastingpachting (het recht om belasting te innen werd verpacht), de openbare werken, de mijnexploitatie. Ze verkochten de verbeurdverklaarde goederen, huizen of gronden, en regelden de verkoop van slaven. Zij bereidden het werk van de apodektai voor en traden op tegen de metoikoi, die hun belasting niet tijdig hadden betaald.

< >