Gepubliceerd op 20-09-2017

Octavia (Minor, de Jongere)

betekenis & definitie

Octavia - (Minor, de Jongere) Romeinse vrouw (1e eeuw v.C.). Octavia Minor was de zuster van keizer Augustus. Zij sloot een eerste huwelijk met C. Claudius Marcellus en was de moeder van Marcus Claudius Marcellus. Na de dood van haar eerste echtgenoot huwde zij in 40 v.C. met M. Antonius om politieke redenen. De eerste jaren na dit huwelijk verbleef zij met Antonius in Athene en spande zij zich in om een nieuwe overeenkomst tussen hem en Octavianus tot stand te brengen. Dankzij haar bemoeiingen sloten zij in 37 v.C. de overeenkomst van Tarentum, een hernieuwing van het triumviraat (zie Triumviri).

Doch weldra woedde weer de burgeroorlog, die zij had getracht te voorkomen. Zij koos de zijde van haar echtgenoot en trok in 35 v.C. naar het Oosten met nieuwe voorraden en uitgelezen manschappen voor het leger van Antonius, doch zij kreeg verbod verder te gaan dan Athene. Octavianus eiste dat zij Antonius verliet. Zij weigerde. Later werd haar huwelijk in 32 v.C. door haar broer ontbonden. Sindsdien leefde deze edele en loyale vrouw teruggetrokken en wijdde ze zich volledig aan haar kinderen. Bij Antonius had zij twee dochters, An- tonia Maior en Antonia Minor. De ene werd de grootmoeder van Nero, de andere moeder van keizer Claudius. Octavia stierf in 11 v.C.