Lustratio

betekenis & definitie

Lustratio - In de Romeinse eredienst een zuiveringsceremonie of ceremonie tot bescherming tegen schadelijke invloeden van boze geesten. De Lustratio bestond in een plechtige processie, die driemaal rond de te zuiveren of te beschermen groep of plaats trok, o.a. een stad, een wijk, een veld of een legereenheid. Tijdens het rondtrekken werden gebeden opgezegd en op bepaalde plaatsen offers gebracht. Gewoonlijk werd een Lustratio besloten met het offer van een suovetaurilia (zie Hekatombe), een zwijn, een schaap en een stier, die in de plechtige processie (pompa) mee getrokken waren. Vóór de tempels van de goden stonden vaten met water, aqua lustralis, waarmee men zich besprenkelde met behulp van een olijf-, laurier- of mirtetak. De dag dat zij plaats had, werd de dies lustricus genoemd. Naast de persoonlijke Lustratio, b.v. de lustratio liberorum, acht of negen dagen na de geboorte, was er ook de publieke Lustratio, die door de senatus werd verordend.