Gepubliceerd op 19-09-2017

Kimbren en Teutonen

betekenis & definitie

Kimbren en Teutonen - Germaanse stammen, de eerste historische aanwijsbare Germaanse elementen, die in het Keltisch gebied waren doorgedrongen. Zij verlieten hun oorspronkelijke woongebied in Jutland en omstreken ca. 120-115 v.C. Op hun tocht door een groot gedeelte van Europa leverden ze veel gevechten, o.a. in Pannonië, de Alpenstreken, Zuid-Duitsland en Gallië. Hun voornaamste tegenstrever was Rome. In 113 v.C. werd consul Papirius Carbo bij Noreia in Noricum verslagen. Dan trokken ze verder naar Gallia, nadat de Helvetii zich bij hen hadden aangesloten, en plunderden deze rijke landstreek. In 105 v.C. werden de Romeinen door de Kimbren verslagen bij Arausa (Oranges); de Kimbren wilden Italië binnenvallen. Maar in 102 werden de Teutonen verslagen door Marius bij Aquae Sextiae (Aix-en-Provence), en dezelfde veldheer versloeg de Kimbren het jaar daarop bij Vercellae (Verceil). Daarna verdwenen ze uit de geschiedenis.

< >