Gepubliceerd op 19-09-2017

Kallias (strategos)

betekenis & definitie

Kallias - Atheens strategos (ca. 450-370 v.C.). Hij was een zoon van Hipponikos, en was vermaard om zijn spilzucht en buitenmatige gastvrijheid, vooral voor de sofisten, die bij hem in en uit liepen. Een en ander was oorzaak van zijn financiële ondergang. Toen hij oud geworden was, maakten de komediedichters van zijn tijd hem in hun stukken belachelijk. Plato’s dialoog Protagoras en Xenophons Sumposion werden ten huize van Kallias gesitueerd. Hierin werd hij met meer sympathie afgeschilderd dan in de komedies.

Als strategos nam hij deel aan de slag tegen de Spartanen in 390 v.C., onder leiding van Iphikrates, die voor het eerst in de militaire geschiedenis van Athene met peltasten een Spartaans korps van hoplieten versloeg (zie Leger in Griekenland). Kort voor zijn dood nam Kallias nog deel aan een gezantschap naar Sparta.