Gepubliceerd op 19-09-2017

Iustinianus I

betekenis & definitie

Iustinianus I - Byzantijns-Romeins keizer (527-556 n.C.). Hij was gehuwd met Theodora, die een grote invloed uitoefende op de politiek van haar man. Iustinianus trachtte het Westromeinse Rijk van de Germaanse veroveraars te bevrijden en de oorspronkelijke rijkseenheid te herstellen. Na de dood van Theodorik de Grote voerde deze keizer zijn Gotenoorlog tegen Yitigis, koning van Ravenna, die door Iustinianus’ veldheer Belisarius gevangen genomen werd. Ravenna werd veroverd, maar Totila slaagde erin Italië met uitzondering van Ravenna te heroveren. Hij sneuvelde echter in een treffen met Narses, een andere generaal van Iustinianus. Door beide genoemde veldheren werd ook het rijk van de Vandalen in Noord-Afrika heroverd. Iustinianus is bekend door het beroemde Corpus Iuris Civile, dat op zijn bevel door de rechtsgeleerde Tribonianus werd samengesteld. Zie Rechtswetenschap.

Nawerking: Count Belisarius (1938), roman (over de tijd van Iustinianus) door Robert Graves; Ein Kampf um Rom, roman door Felix Dahn, Berlijn-Darmstadt s.d.

< >