Herberg - Omdat de meer voorname gasten voor nachtverblijf en voeding terecht konden bij vrienden, in de mansiones of later in de xenodocheia, bleven er voor de gewone herbergen slechts klanten van minder allooi over. Trouwens, de gewone herberg was zeer primitief ingericht en had over het algemeen een slechte faam. Voor deze slechte faam was gewoonlijk de waard of het vrouwelijk personeel verantwoordelijk. In de Romeinse wereld werd in de 1e eeuw n.C. de naam van de waard, caupo, die zo’n bedenkelijke naam had, vervangen door hospes, de vroegere gastheer. Doch de zaak verbeterde hiermede niet.
De particuliere herbergen (Gr.: pandokeion, katagogion of xenon; Lat.: deversorium) waren betrekkelijk klein en bevonden zich vooral in de nabijheid van de stadspoorten. In de omgeving van thermen en theaters waren kroegen en herbergen te vinden, waar men zich drank, zelfs warm water kon aanschaffen. Zo’n kroegje, taberna, was zeer dikwijls slechts een open ruimte langs de straat, waar de wijn uit grote stenen kruiken werd geput. Zie Hestiaterion, Xenodocheion, Mansiones.
