Gepubliceerd op 18-09-2017

Galati

betekenis & definitie

Galati - Keltische volksstam, die in 278 v.C. de Hellespont overstak en in het noorden van Klein-Azië rooftochten ondernam, o.a. tegen het pas opgerichte Attalidenrijk van Pergamon. Eerst werd hun, als verzekering tegen hun plunderingen, door Eumenes I regelmatig schatting betaald, doch Attalos I Soter maakte hieraan een einde en versloeg hen in 230 v.C. Door Rome samen met Pergamon werden zij overwonnen in de slag van Magnesia in 190 v.C. De Romeinen wisten hen later te gebruiken in hun politiek schaakspel.

De Galati waren georganiseerd als een Keltische stam en bewaarden hun eigen taal en karakter, ook nog in de Romeinse periode. Het gebied, waar zij verbleven na 230 v.C., stemde overeen met Frygië en Kappadokië, ten oosten van de rivier de Halys in centraal Klein-Azië. Doch in 25 v.C. werd een nieuwe Romeinse provincie opgericht onder de naam Galatia met delen van Pisidië en Pontus en met als bijzonderste steden Ancyra en Antiochië.