Gepubliceerd op 14-09-2017

Ephetai

betekenis & definitie

Ephetai - Rechters in moordzaken, samen met het college van de areopagieten. De leden van de Areopaag zetelden in processen voor moord met voorbedachte rade, de ephetai - een college van 51 leden - in zaken van onvrijwillige doodslag. Het college van ephetai was door Drakon in het leven geroepen bij het einde van de 7e eeuw v.C. en de leden werden gekozen uit de adel en waren minstens 50 jaar oud. Hieraan waren enkele specialisten in het sacraal recht toegevoegd. Zij verdwenen als college met deze bevoegdheid bij de reorganisatie van het rechtswezen door Ephialtes en na hem door Perikles. Hun rechterlijke bevoegdheid ging op de Heliaia over.

De ephetai zetelden in het Palladion voor zaken van onvrijwillige doodslag, ophitsing tot moord, medeplichtigheid of mededaderschap, bij moord op slaven, metoikoi of vreemdelingen. Zij zetelden in het Delphinion voor analoge gevallen, maar wanneer de dader de moord bekende en beweerde volgens de wet te hebben gehandeld, b.v. bij wettige zelfverdediging, of indien de dader een geneesheer was. De straf voor de wandaden, die door de ephetai geoordeeld werden, was gewoonlijk een tijdelijke verbanning en zo kon het gebeuren dat zij zetelden op een kleine landtong bij de Piraeushaven, wanneer nieuwe feiten of nadere gegevens bekend waren geworden omtrent een banneling, die slechts tot tijdelijke verbanning was veroordeeld. Deze laatste werd dan met een bootje aangevoerd, want hij mocht de Attische bodem niet betreden.