Gepubliceerd op 12-09-2017

Carus, Marcus Aurelius

betekenis & definitie

Carus, Marcus Aurelius - Romeins keizer (282-283 n.C.). Onder het bewind van keizer Probus was Carus praefectus praetorio en na diens dood werd hij door zijn troepen tot keizer uitgeroepen. Met hem heeft de definitieve uitschakeling van de senaat plaats, daar hij het edict van keizer Gallienus weer van kracht maakte, d.w.z. dat het de senatoren verboden was deel te nemen aan de administratie van de provincies en dat zij uit de legerleiding uitgesloten dienden te worden. Het was de eerste keizer die geen bekrachtiging vroeg van de uitroeping tot keizer door zijn troepen, wat een militair absolutisme inluidde. Hij verhief zijn beide zonen, Carinus en Numerianus, tot Caesar. Keizer Carus was een zeer bekwaam veldheer, maar kwam om het leven in een militair treffen met de Perzen in niet nader verklaarde omstandigheden. In 283 n.C. namen zijn beide zonen de titel van Augustus aan. Numerianus stierf in 284, terwijl Carinus, die zijn mededinger Marcus Aurelius Iulianus gedood had, door keizer Diocletianus in 285 n.C. verslagen werd.

< >