Wie deze encyclopedie doorbladert, zal getroffen worden door de wijze waarop tekeningen en tekst elkaar in evenwicht houden. Nog sterker geldt dat voor geïllustreerde tijdschriften, folders en reclamedrukwerk.
Wie zulke uitgaven goed bestudeert, zal tot de conclusie komen, dat iemand zijn uiterste best heeft gedaan om foto’s, tekeningen, tekst en ‘kopregels’ zo smaakvol mogelijk over de beschikbare ruimte te verdelen.Die ‘iemand’ is de lay-outman. Hij krijgt van zijn opdrachtgevers een stapel tekst en illustraties en moet dan maar zien uit dat materiaal een pagina of een folder samen te stellen, die niet alleen de nodige informatie geeft, maar er bovendien aantrekkelijk uit ziet. Lay-outwerk kan uitgroeien tot een ware kunst. De lay-outman moet natuurlijk zijn vak onder de knie hebben en alles afweten van lettertypen, letterhoogten, druktechnieken en inktsoorten. Als hij zover is, is hij een vakman. Hij kan daarenboven nog een kunstenaar zijn als hij met zijn technische kennis iets weet te maken, dat een bijzonder boeiende vorm heeft.
Die vorm mag echter ook weer niet té boeiend worden. Want de lay-out is een toegepaste kunst, d.w.z.: ze moet een bepaald doel dienen. In dit geval is dat doel: een goede leesbaarheid. De lay-outman mag dus omwille van de vorm nooit een offer brengen aan de duidelijkheid van hetgeen hij maakt. Teksten over elkaar heendrukken mag artistiek heel aardig zijn - maar lay-out-technisch is het fout, omdat niemand dan die teksten nog kan lezen!