De Franse ingenieur Gustave Eiffel (1832 - 1923) heeft tijdens zijn leven tientallen bruggen en viadukten gebouwd in zijn vaderland en in Portugal. Toch zijn die werken bij het grote publiek al lang vergeten.
Dat de naam van deze vernuftige Fransman is blijven voortleven, heeft de man uitsluitend en alleen te danken aan het feit, dat hij in 1889 de Parijse Eiffeltoren bouwde: een gigantische ijzerconstructie, die de bezoekers van de Parijse wereldtentoonstelling moest tonen, wat er met ijzer wel gedaan kon worden. Na de tentoonstelling is de toren blijven staan; tot verdriet van veel Parijzenaars, die de kolos niet erg mooi vinden, maar tot grote vreugde van tienduizenden toeristen, die de Eiffeltoren zijn gaan vereenzelvigen met de Franse hoofdstad.De Eiffeltoren is bijna 300 meter hoog en was in 1889 het hoogste bouwwerk van de wereld. De toren heeft drie platforms en draagt dicht bij de top een klein balkon. Bij helder weer kan men van dat balkon meer dan 80 kilometer ver kijken. Sommige bezoekers worden op dat balkon zeeziek, omdat de toren door de kracht van de wind heen en weer zwaait.
Een van de grootste problemen van de Eiffeltoren is, dat het ijzer, waaruit hij is opgebouwd, van tijd tot tijd geverfd moet worden om roesten te voorkomen. Er zit echter zoveel ijzer aan het bouwwerk, dat schilders voortdurend aan de toren bezig zijn. Als ze eindelijk de top bereikt hebben kunnen ze onderaan weer beginnen.
De Eiffeltoren is behalve een toeristische aantrekkelijkheid ook een belangrijk hulpmiddel voor radio- en tv-uitzendingen.