(onov ww; dropte; h. gedropt) - het uitvoeren van een drop: de bal laten vallen met gestrekte arm op schouderhoogte op een door de regels bepaalde plek. Wanneer een speler straffeloos (‘gratis’) mag droppen, moet [vanaf een bepaalde plek volgens de regels zo dichtbij mogelijk, of] binnen één stoklengte gedropt worden. Wanneer een speler voor het droppen een strafslag moet optellen (‘betaalt’), krijgt hij één stoklengte extra. Een gedropte bal mag in ieder geval nooit dichter bij de hole komen te liggen. (STRUIJ)
Herkomst: van Eng. to drop (laten vallen).
