Belg; geschiedschrijver, *12.8.1850 Gent, ✝ 31.3.1920 Gent; broer van de bioloog Léon → Frédéricq. Speelde een belangrijke rol in de Vlaamse Beweging; 1879-83 hoogleraar te Luik. vervolgens te Gent.
Grotendeels door zijn toedoen kreeg het universitair historisch onderwijs een praktisch karakter; gespecialiseerd in de kerkgeschiedenis van de 16e eeuw en verzorgde een aantal tekstuitgaven betreffende deze periode; Corpus documentorum inquisitionis haereticae pravitatis neerlandicae (5 dln. 1889-1906), aangevuld door het postuum verschenen Codex documentorum sacratiss. indulg. neerl. (1922). Werken: Geschiedenis van de inquisitie in de Nederlanden (2 dln. 1892-97); Schets ener geschiedenis der Vlaamsche Beweging (3 dln. 1906-09).Litt. E.C.Coppens, P.Fredéricq (in: Nat. Biogr. Wb., 6; 1974).
