[Lat. mv. van castrum, kamp (het enk. werd zelden gebruikt)]. Romeins legerkamp.
Werd aangelegd voor één overnachting b.v. op een veldtocht of om er zomer of winter door te brengen. Zij waren volgens een vast schema gebouwd en van hout opgetrokken. Permanente legerplaatsen b.v. voor vaste garnizoenen aan de grenzen werden zoveel mogelijk van steen gebouwd. Uit dit laatste type zijn vaak steden gegroeid (b.v. Nijmegen). Het grondplan verschilde niet van dat van het → castellum.
