was een in 1209 door zekeren ridder Arnold Stirbolt te Maastricht gesticht klooster, dat echter eerst in 1241 werd betrokken door eenige uitDauphiné in Frankrijk overgekomene hermiten. Deze kloosterlingen, die van aalmoezen leefden, waren verpligt pelgrims te herbergen en zieken te verplegen,inzonderheid de zoodanige, die door het St.
Antonie’s vuur waren aangetast. Toen Antonie van Bourgondié 1415 in den slag van Azmcourt door de Lugelscheu was geslagen, schonk zijne weduwe Elizabeth van Gorlitz aan dit klooster een eilandje in de Maas, tegenover hetzelve gelegen. De kloostertucht begon echter door lengte van tijd zeer veel te wenschen over te laten, zoodat deze vereeniging 1783 door de Algemeene Staten werd ontbonden. Het kloostergebouw is nog in wezen, doch de kerk werd vernield in 1794 bij de belegering van Maastricht.
