lat. Sabiri, volk in Zuid-Sarmatië.
In de 5e en 6e eeuw woonden de S. nog bezuiden den Koeban (maar benoorden den Caucasus); omstreeks de helft der 6e eeuw kwamen ze zich nederzetten aan de Desna en in de omstreken van den Dnieper, in het land dat naar hen Seberië of Severië genoemd is. Omstreeks 618 verleende Heraclius woonsteden in Mesië aan Slawen uit Severië (Sclavi Seberenses): men weet niet of dat een gedeelte van deze S., dan wel andere S. geweest zijn. Overigens moet men de Severiërs of S. niet verwarren met de Serviërs.
